KAK! zeg ik wel eens, kanker(vrij zijn) als katalysator.
Bewustwording en groei
Op 31 december 2019 werd ik 42 jaar. Mijn nieuwe levensjaar begon ongeveer tegelijkertijd met het nieuwe jaar. Aan goede voornemens heb ik nooit gedaan. Wel stond ik stil bij het afgelopen jaar, juist omdat ik ook dat nieuwe levensjaar inging. Niet om erin te blijven hangen, maar om er gewoon eens naar te kijken. Oordeelsvrij. In januari 2018 werd ik in remissie verklaard; geen tekenen van kanker meer te zien op de MRI. Ik wilde het anders gaan doen. Een jaar later, januari 2019, koos ik intuïtief voor het pad van Zijnsoriëntatie. Een proces van bewustwording en groei dat al gaande was en openbrak na de diagnose kanker, kwam in een stroomversnelling. KAK zeg ik wel eens, kanker(vrij zijn) als katalysator. De stroomversnelling maakte het afgelopen jaar tot een jaar van transformatie.
Het pad van zelfbevrijding laat veel kwartjes vallen, inzichten komen.
Ik had nog niet zo’n zicht op wat er gaande was. Het was wat ongrijpbaar, maar wel voelde ik dat ik mijzelf na jaren van verlies oprecht geluk, vrijheid en moeiteloosheid gunde. Ik werd milder. Door te leren werkelijk alles wat er zich in mij voordoet waar te laten zijn, hoe moeilijk ook, kwam ik meer thuis in mijn lichaam. Het pad van zelfbevrijding laat veel kwartjes vallen, inzichten komen. Ik voel vertrouwen in mijn lichaam. Ik zoek vaker de stilte en vind rust, ben kalmer. Ik voel beter wat het is waar het mij om te doen is. Het besef dat wij in essentie goedheid zijn en de verbondenheid te voelen waar ik al heel lang naar verlang, is zo fijn! Los(durven)komen van een leven vol moeilijkheden als identiteit, los(kunnen)komen van de goedkeuring van anderen, dat is heel spannend (om voor uit te komen), maar zo bevrijdend nu ik ervan proef. Bestaansrecht heb ik door te zijn, i.p.v. me continu te moeten bewijzen. Zoals ik al eens vaker schreef, het levert mij ademruimte en bewegingsvrijheid op.
Een fundamentele verandering
Bij transformatie moet ik denken aan de foto bij deze tekst. Vorige week kwam hij voorbij op mijn FB tijdlijn, een beeld van acht jaar geleden. Maar deze foto is eigenlijk al vijftien jaar oud. Uit de periode dat het met mij niet goed ging. Een tijd van ernstige depressie en angstklachten, waarbij ik hulp zocht. In die tijd dacht ik ook, net als na de kanker: dit is het moment, ik ga het nu anders doen, want zo kan het niet langer! Ik heb het toen grondig aangepakt en ben ook toen een soort transformatieproces ingegaan, maar heb het allemaal vooral met mijn hoofd gedaan. De connectie met mijn lichaam heb ik toen niet gemaakt. Het gevaar is dan dat de echt diepe overtuigingen niet worden aangeraakt. Aan de oppervlakte worden problemen opgelost, wat ook helpt (tijdelijk), maar fundamenteel verandert er dan niets. Als ik er naar kijk van waar ik nu sta, dan weet ik dat dit zo is.
Deze foto is in die tijd gemaakt, door @KarolienDamstra. Ik vind het belangrijk om haar naam te noemen. Omdat de foto veel voor me betekent, maar ook omdat zij niet meer hier is. Kanker heeft ook haar pad gekruist, maar zij overleefde het niet. Ze was fotograaf en wilde een keer een fotoshoot doen met mij. Gaaf vond ik dat! Een visagist, kleding, en professionele apparatuur. Mijn Chinese sterrenbeeld is slang. Een slang staat voor groei en hergeboorte door het afwerpen van zijn huid. Z’n leven lang groeit hij door. Voor kracht en schoonheid staat hij ook voor mij. En met dit idee ontstond deze foto. Compleet getransformeerd sta ik erop. Je ziet dat ik het ben, maar ook weer niet.
Transformatie staat voor terugkeren naar jezelf, naar wie je in essentie bent
Het is een mooie illustratie van een transformatie (dat rijmt haha). Alleen stond transformatie toen voor beter worden, een verlangen iemand anders te worden. Een beweging naar buiten. Een krachtig, prachtig wezen worden. Zoals de vrouw op de foto. Nu kijk ik er radicaal anders naar. Dat krachtige, prachtige wezen dat is er al, bij iedereen. Als je er een glimp van opvangt, bijvoorbeeld door met je eigen sterfelijkheid geconfronteerd te worden, maakt dat een diep verlangen wakker. Zo gebeurde dat bij mij. Transformatie staat dan voor terugkeren naar jezelf, naar wie je in essentie bent. Een beweging naar binnen. Een Zijnsbeweging maken en daarbij alles omarmen wat er is i.p.v. ergens vanaf willen en iemand anders worden. Transformatie betekent dan groeien naar jezelf en daarmee ook naar de ander en de wereld.
Toch nog even terug naar de foto. Ik kijk met een mengsel van trots, weemoed en vooral compassie en liefde naar dit plaatje. Ik ga er wat van maken, ook voor haar! Echt!
