Vol energie
Gisteravond was ik bij mijn vriendin Eva. Ik merkte dat ik vol energie zat toen ik om 23.00 uur naar huis reed. Dat is niets voor mij. Ik ben om die tijd meestal moe. Gek is dat hoe het werkt met energie.
Ik had er een dag van veel schrijven achter de computer opzitten. Dat betekent veel scannen met mijn ogen en veel denken. Kortom: hoofdarbeid, veel prikkels. En daar ben ik na een paar uur, zeker sinds mijn ziekte, heel moe en overprikkeld van. Ik heb in de middag twee uur geslapen. ‘s Avonds stroomde het ineens weer. Omdat er een mooi gesprek ontstond over echte dingen. Over moeilijkheden, verlangens en stappen die gezet worden. En over katten en kinderen, yoga en ja zeggen. Over kiezen voor jezelf, je eigen weg gaan. Over hoe eng dat is, maar ook hoeveel het oplevert.
Met aandacht
Als ik minder bezig ben met willen reageren of in mijn hoofd formuleren wat ik wil zeggen, dan vormt zich een natuurlijke respons en een oprechte interactie. De woorden ‘stromen’ op zo’n moment. Ik bedenk ze minder. Dat is heel prettig! Minder oordelen en meer presentie. Dan kan ik met mijn volle aandacht bij de ander zijn en tegelijkertijd bij wat zich in mij voordoet.
Mooi
In contact staan met mijn innerlijke waarheid leidt niet af, maar zorgt voor verbinding. En dus aan een bak met energie, waardoor ik de slaap niet goed kon vatten. Vanmorgen bleef ik dus wat langer liggen, totdat mijn slaapkamerdeur zachtjes openging en ik hoorde: “Mama, kom je kijken, het is echt weer heel mooi”.
