Vandaag was mijn driemaandelijks ‘uitje’ naar het UMC. Dit keer, wegens Covid-19, in mijn up. Het was een fijne ochtend voor de fiets. Fris en zonnig. Ik besefte me hoe ‘gewoon’ het is geworden, op controle gaan, hoe ik me niét druk maak tegenwoordig. Dat ik mijn voeten op de trappers voel, zon op mijn …
Doen of juist laten Het leek een paradox, doen leidt tot stilstand. Járen bleef ik doorhollen. Tot ik letterlijk omviel. Niet dat ik denk dat ik kanker over mezelf heb afgeroepen, zeker niet! Wel heb ik steeds heftiger wordende signalen genegeerd tot ik omviel. En wakker werd. Als ik mezelf geen ruimte gun te voelen, …
Kanker zet je wereld op zijn kop Kanker zette mijn wereld op zijn kop! Nu sta ik aan de andere kant en ben blij, omdat ik (ondanks klachten!!) vriendschap sloot met mijn lichaam, mijZelf, het leven. Kanker zet alles z’n kop. Maar ik weet nu ook dat ik juist hierdoor mijn voeten stevig in de …
Adem hoog Al dagen voel ik me moe! Adem hoog, hoofd aan, nergens zin in. Vanmorgen dacht ik: Blegh! Een hoop gejengel in m’n kop, ge-oordeel en ge-moet. “Dit wordt niks vandaag. Te lang geNetflixt (genetnikst). Je moet verder met website, plannen uitwerken. Huis moet schoon, schoonmaakster komt pas vólgende week maandag! Bennie heeft aandacht …
Ik reed pas naar Wijk bij Duurstede. Boven de weilanden een prachtige wolkenlucht, de zon brak door. Ineens was het glashelder waar het me om gaat: de wereld, de planeet, moeder aarde, de natuur. Die connectie voelde ik heel sterk! Connectie maken Ik realiseer me: ik kan alleen maar echt verbinding met de wereld voelen, …
